Meg Ryan (links) en Billy Crystal in When Harry Met Sally
LOS ANGELES - Het is bijna 30 jaar geleden sinds Meg Ryan's onvergetelijke orgasmescène in When Harry Met Sally. Dus toen we onlangs de regisseur van die film, Rob Reiner, interviewden, grepen we de kans aan om met hem te praten over de mijlpaal volgend jaar.
Ten eerste moet ik zeggen dat het niet alleen de 30e verjaardag is van 'When Harry Met Sally', maar het is ook mijn 30e verjaardag met mijn vrouw, Michelle, zei Rob, die ook A Few Good Men, The Princess Bride en Stand By Me regisseerde. .
De film had oorspronkelijk een ander einde, aldus Rob, die ook acteur is, en de ex-echtgenoot van actrice-regisseur Penny Marshall. Voordat ik Michelle ontmoette, heb ik Harry en Sally nooit weer bij elkaar gehad omdat ik niet wist hoe dat kon gebeuren. Ik zag mezelf nooit met iemand zijn, en ik maakte zo'n puinhoop van elke relatie waarin ik zat. Maar toen veranderden we het einde daardoor (Michelle kwam in zijn leven).
wat betekent ching chong in het engels
Inderdaad. Het originele einde van de film zorgde ervoor dat Harry (Billy Crystal) en Sally (Meg) uit elkaar dreven, en jaren later ontmoeten ze elkaar toevallig op straat, praten en vertellen elkaar over hun leven, en lopen dan apart weg. Maar dat veranderde allemaal toen Rob Michelle ontmoette, een fotograaf, terwijl hij regisseerde When Harry …Kylie Padilla verhuist naar nieuw huis met zonen na breuk met Aljur Abrenica Jaya neemt afscheid van PH, vliegt vandaag naar de VS om 'een nieuwe reis te beginnen' BEKIJK: Gerald Anderson gaat zeilen met de familie van Julia Barretto in Subic
Niet alleen veranderde Rob het einde van de film in een gelukkig einde. Hij trouwde met Michelle, met wie hij drie kinderen heeft.
De acteur-regisseur, die twee Emmy's voor beste mannelijke bijrol won voor zijn vertolking van Michael Stivic in de iconische tv-sitcom All in the Family, vertelde graag over de gedenkwaardige regel die zijn moeder, wijlen Estelle Reiner, in die delicatessenscène in Toen Harrie...
Ik zal hebben wat ze heeft, geleverd door Estelle's personage na getuige te zijn geweest van Meg's orgasme (haar personage deed alsof om te bewijzen dat mannen het verschil niet kunnen zien), wordt beschouwd als een van de klassieke punchlines van de bioscoop. De kwinkslag staat vermeld op de 100 meest memorabele filmcitaten van het American Film Institute.
metro manilla filmfestival 2015 top grosser
'I'll have what she's having' is de grappigste zin ooit in een film die ik ooit heb gemaakt, erkende Rob, de zoon van Carl Reiner, wiens eigen carrière als komiek, acteur, regisseur en schrijver vele decennia beslaat. Het is geschreven door Billy Crystal (hij droeg de regel bij; wijlen Nora Ephron schreef het scenario), en mijn moeder leverde het. Ik vind het geweldig dat het een van de best beoordeelde lijnen aller tijden is. Je hebt Clark Gable, die zei: 'Eerlijk gezegd, mijn liefste, het kan me geen moer schelen' en Humphrey Bogart's 'Dit is het begin van een mooie vriendschap'. Estelle Reiner is daar met die mensen.
In Shock and Awe, Robs nieuwste regiefilm, spelen hem, Woody Harrelson, James Marsden, Jessica Biel, Milla Jovovich en Tommy Lee Jones in het drama over een groep journalisten van Knight Ridder die verslag doet van de Irak-invasie van George Bush in 2003. Ze staan sceptisch tegenover de bewering van de president dat Saddam Hoessein massavernietigingswapens heeft. Het is een actueel verhaal in dit tijdperk waarin de Amerikaanse president Trump journalisten heeft bestempeld als de vijand van het volk.
Rob Reiner —RUBEN V. NEPALES
Gevraagd naar de kracht van film of televisie om de samenleving te hervormen, antwoordde Rob, een uitgesproken criticus van Trump, dat ik denk dat geen enkele film of televisieshow die verandering zal maken. Het enige dat kunst kan doen, of het nu films of tv is, is een docudrama omdat het bepaalde elementen bevat. U kunt toevoegen aan de dialoog. Je kunt deel uitmaken van het gesprek.
vals in één ding vals in alles
Ik weet zeker dat er meer dan één is, maar ik kan maar één film aanwijzen waarvan ik weet dat die direct iets in Amerika heeft veranderd. Dat was lang geleden een film, genaamd 'I Am a Fugitive from a Chain Gang'. Het was een film met Paul Muni. Ze hebben vanwege die film een gevangenishervorming ingevoerd.
Dit is echt klein, maar de documentaire 'The Jinx' zorgde ervoor dat Robert Durst, die deze mensen (naar verluidt) vermoordde, nu terecht staat voor de moord op Susan Berman. Omdat hij zei: 'Ze hebben ze allemaal vermoord', buiten de camera, maar op tape.
Op wat hij las en hem als kind beïnvloedde, antwoordde Rob lachend, Mad Magazine.
Vervolgens sprak hij over het belang van kranten in zijn jeugd. Zo kwam je aan je nieuws. Wat voor mij interessant was, was The New York Times. In New York hadden we ook een aantal roddelbladen, zoals de Herald Tribune. Op televisie zouden de drie zenders elke avond een kwartier (nieuws) hebben. Het was een groot probleem toen Walter Cronkite naar een half uur ging omdat netwerken geld zouden verliezen. Het was als een verliesleider en ze hadden het gevoel dat het een openbare dienst was die ze leidden. En ze zouden er geen geld aan verdienen.
wie is Gerald Anderson aan het daten
Toen kwam '60 Minutes' in 1968 in de lucht en ineens is het een winstcentrum, een geldmaker. Het verandert dus de manier waarop mensen naar nieuws kijken en de manier waarop nieuws wordt verpakt en afgeleverd. Maar het is interessant dat mensen praten over films over journalistiek. De beste voor mij is 'All the President's Men', omdat het gaat over het neerhalen van een president en de macht van één krant, met name The Washington Post. Maar ook anderen speelden een rol.
Maar voor mij gaat het niet zozeer om de pers of de kranten. Het gaat over, wat deden de nieuwsmedia? De Boston Globe ontketende de hele zaak over de vreselijke dingen (seksueel misbruikschandaal waarbij priesters betrokken waren) die gaande waren in de katholieke kerk.
Dan gaat deze ('Shock and Awe') over proberen de waarheid boven water te krijgen en te falen. Het is meer een waarschuwend verhaal dan een groot succesverhaal zoals: 'Ja, ze hebben de oorlog gestopt!' Ze hebben het niet gedaan, maar het is een waarschuwend verhaal. Dus voor mij gaat het niet zozeer om kranten, maar om wat de macht van de pers is. En de pers is nu anders, met sociale media en het is allemaal dit spul. Als burgers moeten we harder werken om de waarheid te vinden, namelijk wiet door het afval en de waarheid vinden. En het is moeilijker. Nu zijn het gewoon opzettelijke leugens.
E-mail [email protected] Volg hem op http://twitter.com/nepalesruben.