Jobhoppers veranderen regelmatig van bedrijf en gaan van het ene naar het andere bedrijf zonder dat ze lang in hun baan blijven. In de Verenigde Staten is dit fenomeen van dien aard dat het concept van snel stoppen heeft geleid.
De term snel stoppen wordt gebruikt om werknemers te beschrijven die er tegenop zien om hun hele carrière bij hetzelfde bedrijf door te brengen, zoals veel van hun voorgangers deden. Ze blijven maximaal een jaar voordat ze kijken of het gras ergens anders groener is. Deze term moet niet worden verward met het concept van rustig stoppen, waarbij het absolute minimum op het werk wordt gedaan - alleen wat er in uw contract staat, en niets meer.
En als snelle stoppers altijd in beweging zijn, is dat juist om de valkuil van stil stoppen te vermijden. Ze zijn bang voor verveling op het werk en voor bore-out, een vorm van uitputting die wordt veroorzaakt door herhaalde perioden met weinig of geen werk en de opeenstapeling van niet-belonende professionele taken.
En wetenschappelijke studies bewijzen dat ze gelijk hebben, aangezien werknemers die zich vervelen op het werk twee tot drie keer meer kans hebben om het slachtoffer te worden van hartproblemen, volgens Brits onderzoek uit 2010.
Als het bore-outsyndroom nog lang niet wordt erkend door de geneeskunde en het arbeidsrecht, heeft de pandemie van Covid-19 de zoektocht naar professionele betekenis nieuw leven ingeblazen. Zo erg zelfs dat het nu een grote zorg is voor 92 procent van de werknemers, volgens een onderzoek dat in 2022 werd uitgevoerd door Audencia en Jobs That Make Sense. Maar wat streven ze precies na? Om bij te dragen aan de uitdagingen van de ecologische en/of sociale transitie (57 procent), zo lijkt het, of om zich gewoon nuttig te voelen (53 procent).
Werknemers die op zoek zijn naar betekenis, vooral jongeren, aarzelen niet langer om meerdere keren van baan te veranderen om aan hun persoonlijke en professionele ambities te voldoen. Deze trend is met name uitgesproken in de VS, waar de kortetermijnaanstellingsgraad – het aantal banen dat binnen een jaar eindigt – in 2022 is gestegen, volgens de “Economic Graph” van LinkedIn.
Junior werknemers breiden de gelederen van Amerikaanse snelle opgevers uit, net als managers. Managers stonden tijdens de pandemie voor grote uitdagingen, en daarom springen ze snel van boord als de positie waarnaar ze zijn gepromoveerd niet is wat ze zich hadden voorgesteld.
Deze gedragsverandering roept vragen op bij recruiters en managers, die jobhoppen zien als een gebrek aan professionele stabiliteit of loyaliteit aan het bedrijf.
Kritiek die snel-opgevers bij voorbaat afwijzen, vooral als ze Gen Z'ers zijn. Laatstgenoemden kijken wat losser naar hun loopbaanontwikkeling. Het idee van een 'carrièreplan' spreekt hen niet echt aan en ze zien er geen kwaad in om korte periodes bij verschillende bedrijven door te brengen. Ze beweren zelfs dat die veelheid aan ervaringen een kracht is, net als de zogenaamde gekke vaardigheden die hun cv sieren.
GERELATEERD VERHAAL
Is ‘woede toepassen’ het nieuwe ‘stil stoppen’?