Paus Johannes Paulus II roept de ‘goede’ jongeren die aanwezig zijn op de Wereldjongerendagen op om Jezus in hun leven op te nemen en zegt dat ze een bron van inspiratie zijn voor iedereen. (Wordcloud gemaakt met Wordle)
Dit is de achtste toespraak van paus Johannes Paulus II tijdens zijn tweede reis naar de Filippijnen van 12 tot 16 januari 1995. Sommige paragrafen in zijn toespraak waren niet beschikbaar in het Engels.
Om de rest van zijn toespraken en verklaringen te lezen, klik ophier.
terrence romeo en vice ganda
ADRES VAN ZIJN HEILIGHEID JOHN PAUL II
AAN DE JONGEREN IN RIZAL PARK
Manila, Filippijnen
zaterdag 14 januari 1995
DEEL EENVS naar China: stop provocerend gedrag in Zuid-Chinese Zee China markeert inbraak in PH EEZ met meest onsmakelijke afval - kak ABS-CBN Global Remittance klaagt Krista Ranillo's echtgenoot, supermarktketen in de VS, anderen aan
Beste jongeren van de tiende Wereldjongerendagen,
In uw vragen zie ik de scène uit het evangelie nog een keer herhaald worden, waar een jonge man aan Jezus vraagt: Goede Meester, wat moet ik doen (vgl. Mk. 10:17)? Het eerste waar Jezus naar zocht, was de houding achter de vraag, de oprechtheid van het zoeken. Jezus begreep dat de jonge man oprecht op zoek was naar de waarheid over het leven en over zijn eigen persoonlijke levenspad.
Dit is belangrijk. Het leven is een geschenk van een bepaalde periode waarin ieder van ons voor een uitdaging staat die het leven zelf met zich meebrengt: de uitdaging om een doel, een bestemming te hebben en ernaar te streven. Het tegenovergestelde is om ons leven aan de oppervlakte van de dingen door te brengen, ons leven in zinloosheid te verliezen; om nooit in onszelf het vermogen tot het goede en tot echte solidariteit te ontdekken, en daarom nooit de weg naar het ware geluk te ontdekken. Te veel jongeren realiseren zich niet dat zij vooral zelf verantwoordelijk zijn voor het geven van een zinvolle invulling aan hun leven. Het mysterie van de menselijke vrijheid vormt de kern van het grote avontuur van een goed leven.
Het is waar dat jongeren tegenwoordig moeilijkheden ervaren die vorige generaties slechts gedeeltelijk en in beperkte mate hebben ondervonden. De zwakte van een groot deel van het gezinsleven, het gebrek aan communicatie tussen ouders en kinderen, de isolerende en vervreemdende invloed van een groot deel van de media, al deze dingen kunnen bij jongeren verwarring veroorzaken over de waarheden en waarden die een echte betekenis geven aan leven.
Valse leraren, velen behorend tot een intellectuele elite in de wereld van wetenschap, cultuur en de media, presenteren een anti-evangelie. Ze verklaren dat elk ideaal dood is en dragen op deze manier bij tot de diepe morele crisis die de samenleving treft, een crisis die de weg heeft vrijgemaakt voor de tolerantie en zelfs verheerlijking van vormen van gedrag die het morele geweten en het gezond verstand vroeger verafschuwden. Als je hen vraagt: wat moet ik doen?, is hun enige zekerheid dat er geen definitieve waarheid is, geen zeker pad. Ze willen dat je bent zoals zij: twijfelachtig en cynisch. Bewust of niet, ze pleiten voor een benadering van het leven die miljoenen jonge mensen in een trieste eenzaamheid heeft gebracht waarin ze geen redenen voor hoop hebben en niet in staat zijn tot echte liefde.
U vraagt, wat zijn mijn verwachtingen van jonge mensen?. In Crossing the Threshold of Hope heb ik geschreven dat het fundamentele probleem van de jeugd zeer persoonlijk is. Jonge mensen... weten dat hun leven betekenis heeft in die mate dat het een gratis geschenk voor anderen wordt (Johannes Paulus II, Over de drempel van hoop, p. 121). Aan ieder van u persoonlijk wordt daarom een vraag gesteld: bent u in staat uzelf, uw tijd, uw energie, uw talenten te geven voor het welzijn van anderen? Ben je in staat om lief te hebben? Als u dat bent, kunnen de kerk en de samenleving grote dingen van ieder van u verwachten.
De roeping tot liefde, opgevat als echte openheid naar onze medemensen en solidariteit met hen, is de meest fundamentele van alle roepingen. Het is de oorsprong van alle roepingen in het leven. Dat zocht Jezus in de jonge man toen hij zei: Houd de geboden (vgl. Mk. 10:19). Met andere woorden: Dien God en uw naaste volgens alle eisen van een oprecht en oprecht hart. En toen de jongeman aangaf dat hij dat pad al bewandelde, nodigde Jezus hem uit tot een nog grotere liefde: verlaat alles en kom, volg mij: laat alles wat alleen jezelf betreft achter je en sluit je aan bij de immense taak om de wereld te redden (vgl. .ibid., 10:21). Langs het pad van ieders bestaan heeft de Heer voor ieder iets te doen.
Zoals de Vader mij heeft gezonden, zo stuur ik u ook (Joh. 20:21). Dit zijn de woorden die Jezus na zijn opstanding tot de apostelen sprak. Dit zijn de woorden van Christus die onze reflectie leiden tijdens deze tiende Wereldjongerendagen. Vandaag richten de Kerk en de paus dezelfde woorden tot u, tot u, de jongeren van de Filippijnen, de jongeren van Azië en Oceanië, de jongeren van de wereld.
Tweeduizend jaar christendom laten zien dat deze woorden wonderbaarlijk effectief zijn geweest. De kleine gemeenschap van de eerste discipelen is als een klein mosterdzaadje uitgegroeid tot een hele grote boom (vgl. Mt. 13:31-32). Deze grote boom, met zijn verschillende takken, bereikt alle continenten, alle landen van de wereld, waarvan de grote meerderheid hier wordt vertegenwoordigd door hun afgevaardigden. Beste Filippijnse jongeren: aan die boom is uw land een bijzonder sterke en gezonde tak, die zich uitstrekt over het hele uitgestrekte continent van Azië. In de schaduw van deze boom, in de schaduw van zijn takken en bladeren, kunnen de volkeren van de wereld rust vinden. Ze kunnen samenkomen in zijn uitnodigende schaduw om, zoals u hier tijdens de Wereldjongerendagen hebt gedaan, de wonderbare waarheid te ontdekken die centraal staat in ons geloof: dat het Eeuwige Woord, van één wezen met de Vader, door wie alle dingen werden gemaakt, vlees geworden en geboren uit de maagd Maria.
Hij woonde onder ons.
In hem was het leven, en het leven was het licht van de mensen.
En uit zijn volheid hebben wij allen genade op genade ontvangen (vgl. Joh., proloog).
Door gebed en meditatie is deze avondwake bedoeld om u te helpen duidelijker te beseffen wat het buitengewone goede nieuws van verlossing door Jezus Christus voor uw leven betekent. Het Goede Nieuws is voor iedereen. Daarom wordt de Wereldjongerendagen op verschillende plaatsen gehouden.
huwelijk katrina halili en kris lawrence
Op Palmzondag vorig jaar, op het Sint-Pietersplein in Rome, overhandigden jonge katholieken uit de Verenigde Staten aan vertegenwoordigers van de kerk in de Filippijnen het World Youth Day Cross. Het Pilgrim Cross gaat van het ene continent naar het andere, en jonge mensen van overal komen samen om samen te ervaren dat Jezus Christus voor iedereen hetzelfde is en dat zijn boodschap altijd dezelfde is. In hem zijn er geen verdeeldheid, geen etnische rivaliteit, geen sociale discriminatie. Allen zijn broeders en zusters in de ene familie van God.
Dit is het begin van een antwoord op uw vraag over wat de Kerk en de paus verwachten van de jongeren van de tiende Wereldjongerendagen. Later zullen we onze meditatie voortzetten over de woorden van Jezus: Zoals de Vader mij gezonden heeft, zo stuur ik jou, en hun betekenis voor de jonge mensen van de wereld.
DEEL TWEE
Uw vragen hebben deze keer betrekking op de Persoon en het werk van Jezus Christus, onze Verlosser. Je voelt het mysterie van zijn Persoon die je trekt om hem beter te leren kennen. U ziet hoe zijn woorden zijn discipelen inspireerden om erop uit te gaan en het evangelie aan elk volk te prediken, en zo een missie te beginnen die tot op de dag van vandaag voortduurt en die de Kerk naar alle uithoeken van de wereld heeft gebracht. Je wilt er zeker van zijn dat als je hem volgt, je niet teleurgesteld of teleurgesteld zult zijn.
Met andere woorden, hoe kunnen we het buitengewone effect van zijn leven en de effectiviteit van zijn woorden verklaren? Waar komen zijn macht en gezag vandaan?
Een zorgvuldige lezing van het evangelie van Johannes zal ons helpen een antwoord op onze vraag te vinden.
We zien hoe Jezus, ondanks de gesloten deuren, de kamer binnengaat waar de discipelen zijn verzameld (vgl. Joh. 20:26). Hij laat hun zijn handen en zijn zijde zien. Wat geven deze wijzers en deze zijde aan? Het zijn de tekenen van het lijden en de dood van de Verlosser aan het kruis. Op Goede Vrijdag werden deze handen doorboord met spijkers, toen hij zijn lichaam ophief aan het kruis, tussen hemel en aarde. En toen de doodsangst voorbij was, doorboorde ook de Romeinse centurio zijn zijde met de speer, om er zeker van te zijn dat hij niet meer leefde (vgl. ibid., 19:34). Bloed en water spoot onmiddellijk uit, als duidelijk bewijs van zijn dood. Jezus was echt gestorven. Hij stierf en werd in het graf gelegd, zoals de gewoonte was om onder de Joden te begraven. Jozef van Arimathea gaf hem het familiegraf, dat hij in de buurt van de plek bezat. Daar lag Jezus tot Paasmorgen. Die dag, heel vroeg in de ochtend, kwamen enkele vrouwen uit Jeruzalem om het inerte lichaam te zalven. Maar ze ontdekten dat het graf leeg was. Jezus was opgestaan.
De verrezen Jezus voegt zich bij de apostelen in de kamer waar ze zijn verzameld. En om te bewijzen dat hij degene is die ze altijd hebben gekend, laat hij hun zijn wonden zien: zijn handen en zijn zijde. Dit zijn de kenmerken van zijn verlossende Passie en Dood, de bron van de kracht die hij op hen doorgeeft. Hij zei: Zoals de Vader mij zond, zo zend ik jou... Ontvang de Heilige Geest (Ibid., 20:21-22).
De opstanding van Jezus Christus is de sleutel tot het begrijpen van de geschiedenis van de wereld, de geschiedenis van de hele schepping, en het is de sleutel tot het begrijpen van in het bijzonder de geschiedenis van de mens. De mens is, net als de hele schepping, onderworpen aan de wet van de dood. We lezen in de Brief aan de Hebreeën: Het staat vast dat mensen sterven (vgl. Hebreeën 9:27). Maar dankzij wat Christus werkte, werd die wet onderworpen aan een andere wet, de wet van het leven. Dankzij de verrijzenis van Christus bestaat de mens niet meer alleen voor de dood, maar voor het leven dat in ons geopenbaard moet worden. Het is het leven dat Christus in de wereld heeft gebracht (vgl. Joh. 1:4). Vandaar het belang van de geboorte van Jezus in Bethlehem, die we zojuist met Kerstmis hebben gevierd. Daarom bereidt de Kerk zich voor op het grote jubileum van het jaar 2000. Het menselijk leven dat in Bethlehem werd geopenbaard aan de herders en wijzen die op een sterrennacht uit het Oosten kwamen, bewees zijn onverwoestbaarheid op de dag van de opstanding. Er is een diepgaand verband tussen de nacht van Bethlehem en de dag van de opstanding.
De overwinning van het leven op de dood is wat ieder mens verlangt. Alle religies, vooral de grote religieuze tradities die door de meeste volkeren van Azië worden gevolgd, getuigen van hoe diep de waarheid over onze onsterfelijkheid in het religieuze bewustzijn van de mens is gegrift. De zoektocht van de mens naar leven na de dood vindt definitieve vervulling in de opstanding van Christus. Omdat de verrezen Christus het bewijs is van Gods antwoord op dit diepgevoelde verlangen van de menselijke geest, belijdt de Kerk: ik geloof in de opstanding van het lichaam en in het eeuwige leven (Symbolum Apostolorum). De verrezen Christus verzekert de mannen en vrouwen van alle leeftijden dat ze geroepen zijn tot een leven voorbij de grens van de dood.
De opstanding van het lichaam is meer dan alleen de onsterfelijkheid van de ziel. De hele persoon, lichaam en ziel, is voorbestemd tot het eeuwige leven. En eeuwig leven is leven in God. Niet het leven in de wereld, dat, zoals de heilige Paulus leert, aan zinloosheid onderhevig is (Rom. 8:20). Als schepsel in de wereld is het individu onderworpen aan de dood, net als elk ander geschapen wezen. De onsterfelijkheid van de hele persoon kan alleen als een geschenk van God komen. Het is in feite een delen in de eeuwigheid van God zelf.
Hoe ontvangen wij dit leven in God? Door de Heilige Geest! Alleen de Heilige Geest kan dit nieuwe leven geven, zoals we belijden in de geloofsbelijdenis: ik geloof in de Heilige Geest, de Heer, de gever van leven. Door hem worden wij, naar de gelijkenis van de eniggeboren Zoon, geadopteerde kinderen van de Vader.
Als Jezus zegt: Ontvang de Heilige Geest! hij zegt: Ontvang van mij dit goddelijke leven, de goddelijke aanneming die ik in de wereld heb gebracht en die ik op de menselijke geschiedenis heb geënt. Ikzelf, de Eeuwige Zoon van God, werd door de kracht van de Heilige Geest de Zoon des mensen, geboren uit de Maagd Maria. Jullie moeten, door de kracht van dezelfde Geest, – in mij en door mij – geadopteerde zonen en dochters van God worden.
Ontvang de Heilige Geest! betekent: Aanvaard van mij deze erfenis van genade en waarheid, die u met mij tot één geestelijk en mystiek lichaam maakt. Ontvang de Heilige Geest! betekent ook: deelgenoten worden in het Koninkrijk van God, dat de Heilige Geest in uw harten uitstort als vrucht van het lijden en offer van de Zoon van God, zodat God steeds meer alles in allen zal worden (vgl. 1 Kor. 15:28).
metro manilla filmfestival 2016
Beste jongeren: onze meditatie heeft het hart van het mysterie van Christus de Verlosser bereikt. Door zijn totale toewijding aan de Vader is hij het kanaal geworden van onze adoptie als de geliefde zonen en dochters van de Vader. Het nieuwe leven dat door het doopsel in u bestaat, is de bron van uw christelijke hoop en optimisme. Jezus Christus is Dezelfde gisteren, vandaag en voor altijd. Als hij tegen je zegt: Zoals de Vader mij gezonden heeft, stuur ik jou ook, dan kun je er zeker van zijn dat hij je niet in de steek zal laten; hij zal altijd bij je zijn!
DEEL DRIE
Beste jonge vrienden
De troonsbestijging van Onze-Lieve-Vrouw van Antipolo nodigt ons uit om naar Maria te kijken om te zien hoe we gehoor kunnen geven aan de oproep van Jezus. Eerst bewaarde ze alle dingen en overwoog ze in haar hart. Ze ging ook haastig om haar nicht Elizabeth te dienen. Beide houdingen zijn essentiële onderdelen van ons antwoord op de Heer: gebed en actie. Dat is wat de Kerk van haar jongeren verwacht. Dat is wat ik hier van je kom vragen. Maria, Moeder van de Kerk en onze Moeder, zal ons helpen haar Goddelijke Zoon te horen.
Zoals de Vader mij zond, zo stuur ik jou. Deze woorden zijn aan jou gericht. De Kerk richt zich tot alle jongeren over de hele wereld. Tegenwoordig worden ze echter speciaal gericht tot de jongeren van de Filippijnen; en aan de jongeren van China, Japan, Korea en Vietnam; aan de jongeren van Laos en Cambodja; aan die van Maleisië, Papoea-Nieuw-Guinea, Indonesië; aan de jongeren van India en van de eilanden van de Indische Oceaan; aan de jongeren van Australië en Nieuw-Zeeland, en van de eilanden van de uitgestrekte Stille Oceaan.
Zonen en dochters van dit deel van de wereld, het huis van het grootste deel van de menselijke familie, u bent geroepen tot dezelfde taak en uitdaging waartoe Christus en de Kerk de jongeren van elk continent roepen: de jongeren van het Midden-Oosten Oost, Oost-Europa en West-Europa, Noord-Amerika, Midden- en Zuid-Amerika, Afrika. Tot ieder van u zegt Christus: Ik zend u.
Waarom stuurt hij jou? Omdat mannen en vrouwen over de hele wereld – noord, zuid, oost en west – verlangen naar ware bevrijding en vervulling. De armen zoeken gerechtigheid en solidariteit; de onderdrukten eisen vrijheid en waardigheid; de blinden schreeuwen om licht en waarheid (vgl. Lc. 4:18). Je wordt niet gestuurd om een abstracte waarheid te verkondigen. Het evangelie is geen theorie of ideologie! Het evangelie is leven! Het is jouw taak om te getuigen van dit leven: het leven van Gods geadopteerde zonen en dochters. De moderne mens, of hij het nu weet of niet, heeft dat leven dringend nodig – net zoals tweeduizend jaar geleden de mensheid de komst van Christus nodig had; net zoals mensen Jezus Christus altijd nodig zullen hebben tot het einde der tijden.
Waarom hebben we hem nodig? Omdat Christus de waarheid over de mens en het leven en de bestemming van de mens openbaart. Hij toont ons onze plaats voor God, als schepselen en zondaars, als verlost door zijn eigen dood en opstanding, als onze pelgrimsweg naar het huis van de Vader. Hij leert het fundamentele gebod van liefde tot God en liefde tot de naaste. Hij benadrukt dat er geen gerechtigheid, broederschap, vrede en solidariteit kan zijn zonder de Tien Geboden van het Verbond, geopenbaard aan Mozes op de berg Sinaï en bevestigd door de Heer op de berg der zaligsprekingen (vgl. Mt. 5:3-12) en in zijn dialoog met de jonge man (vgl. ibid., 19:16-22).
De waarheid over de mens – die de moderne wereld zo moeilijk te begrijpen vindt – is dat we gemaakt zijn naar het beeld en de gelijkenis van God zelf (vgl. Joh. 1:27), en juist in dit feit, afgezien van enige andere overweging, ligt de onvervreemdbare waardigheid van ieder mens, zonder uitzondering, vanaf het moment van conceptie tot de natuurlijke dood. Maar wat voor de hedendaagse cultuur nog moeilijker te begrijpen is, is dat deze waardigheid, reeds gesmeed in de creatieve daad van God, onmetelijk hoger wordt verheven in het mysterie van de menswording van de Zoon van God. Dit is de boodschap die je aan de moderne wereld moet verkondigen: vooral aan de minst bedeelden, aan de daklozen en onteigenden, aan de zieken, de verschoppelingen, aan hen die lijden door toedoen van anderen. Tegen iedereen moet je zeggen: Kijk naar Jezus Christus om te zien wie je werkelijk bent in de ogen van God!
Er komt steeds meer aandacht voor de zaak van de menselijke waardigheid en mensenrechten, en geleidelijk worden deze zowel op nationaal als internationaal niveau gecodificeerd en opgenomen in wetgeving. Hiervoor moeten we dankbaar zijn. Maar de effectieve en gegarandeerde naleving van het respect voor de menselijke waardigheid en mensenrechten zal onmogelijk zijn als individuen en gemeenschappen hun eigenbelang, angst, hebzucht en machtshonger niet overwinnen. En daarvoor moet de mens worden bevrijd van de heerschappij van de zonde, door het leven van genade: de genade van onze Heer en Heiland Jezus Christus.
Jezus zegt tegen je: Ik stuur je naar je families, naar je parochies, naar je bewegingen en verenigingen, naar je landen, naar oude culturen en moderne beschavingen, zodat je de waardigheid van ieder mens zult verkondigen, zoals door mij geopenbaard. , de Mensenzoon. Als je de onvervreemdbare waardigheid van ieder mens verdedigt, zul je aan de wereld het ware gezicht van Jezus Christus openbaren, die één is met elke man, elke vrouw en elk kind, hoe arm, hoe zwak of gehandicapt ook.
Hoe stuurt Jezus jou? Hij belooft noch zwaard, noch geld, noch macht, noch iets van de dingen die de sociale communicatiemiddelen tegenwoordig aantrekkelijk maken voor mensen. Hij geeft je in plaats daarvan genade en waarheid. Hij zendt je uit met de krachtige boodschap van zijn Paasmysterie, met de waarheid van zijn kruis en opstanding. Dat is alles wat hij je geeft, en dat is alles wat je nodig hebt.
Deze genade en waarheid zullen op hun beurt weer moed geven. Het volgen van Christus heeft altijd moed gevraagd. De apostelen, de martelaren, hele generaties missionarissen, heiligen en biechtvaders - bekend en onbekend, en in elk deel van de wereld - hebben de kracht gehad om stand te houden in het licht van onbegrip en tegenspoed. Dat is hier in Azië ook zo. Onder alle volkeren van dit continent hebben christenen de prijs van hun trouw betaald en dat is de zekere bron van het vertrouwen van de Kerk.
En zo komen we terug bij uw oorspronkelijke vraag: wat verwachten de Kerk en de paus van de jongeren van de Tiende Wereldjongerendagen? Dat je Jezus Christus belijdt. En dat je leert alles te verkondigen wat de boodschap van Christus bevat voor de ware bevrijding en oprechte vooruitgang van de mensheid. Dit is wat Christus van je verwacht. Dit is wat de kerk zoekt in de jonge mensen van de Filippijnen, van Azië, van de wereld. Op deze manier zullen je eigen culturen ontdekken dat je een taal spreekt die al op de een of andere manier weerklank vindt in de oude tradities van Azië: de taal van echte innerlijke vrede en de volheid van het leven, nu en voor altijd.
one night stands in China
Omdat Christus tegen je zegt: ik stuur je, je wordt een teken van hoop en het voorwerp van ons vertrouwen in de toekomst. Op een bijzondere manier bent u, de jongeren van de Tiende Wereldjongerendagen, een teken, een openbaring van Jezus Christus, een manifestatie van het Koninkrijk van God.
Heer Jezus Christus!
Breng met deze tiende Wereldjongerendagen nieuw leven in de harten van de jonge mensen die hier in Luneta Park, in Manilla, op de Filippijnen, zijn bijeengekomen.
De heilige Johannes schrijft dat het leven dat je geeft het licht van de mensen is (Joh. 1:4). Help deze jonge mannen en vrouwen om dat licht mee terug te nemen naar alle plaatsen waar ze vandaan komen. Laat hun licht schijnen voor alle volkeren (vgl. Mt. 5:16): voor hun families, voor hun culturen en samenlevingen, voor hun economische en politieke systemen, voor de hele internationale orde.
Toen u na uw opstanding de kamer binnenkwam waar de discipelen waren verzameld, zei u: Vrede zij met u! (Joh. 20:21). Maak van deze jongeren dragers van uw vrede. Leer hun de betekenis van wat u op de berg hebt gezegd: Gezegend zijn de vredestichters, want zij zullen zonen en dochters van God genoemd worden (vgl. Mt. 5:9).
Stuur ze zoals de Vader jou heeft gestuurd: om hun broeders en zusters te bevrijden van angst en zonde; tot eer van onze hemelse Vader. Amen.
[Aan het einde van de gebedswake richt Johannes Paulus II zich tot de jongeren met de volgende woorden].
Jullie zijn erg goede jonge mensen. Het is ongelooflijk maar het is waar. Jullie zijn inderdaad erg goede jonge mensen. We hebben de Filippino's nodig om ons te inspireren. Dit is waar. Jullie zijn allemaal geweldig. Weet jij waar de volgende Wereldjongerendag wordt gehouden? Het zal in Parijs zijn! Ik heb zojuist een topgeheim onthuld. Mag ik de bisschoppen uitnodigen om de zegen te geven?
Bron: Vatican.va