Patrick Stewart — RUBEN V. NEPALES
LOS ANGELES — Mijn schoonheidsroutine? Patrick Stewart herhaalde hardop een vraag die hem voor de grap werd gesteld, zijn ogen vol vrolijkheid. Nou, dat is me nog nooit eerder gevraagd.
Op dit moment hoef ik alleen maar er goed uit te zien voor je, voegde Patrick er lachend aan toe. Dus dat is het doel van mijn schoonheidshaarregime.
De zeer gerespecteerde thespian, die een lange loopbaan had bij de Royal Shakespeare Company en in 2010 werd geridderd door koningin Elizabeth II, speelt Charles Xavier/Professor X voor de laatste keer in James Mangolds Logan. Hugh Jackman, ook in zijn laatste film als Wolverine, zorgt in een schuilplaats voor de ernstig zieke Professor X.
Maar wanneer een belegerde jonge mutant (Dafne Keen, pas 11, een geweldige vondst als Laura Kinney/X-23) arriveert, worden de vermoeide Logan/Wolverine en de zieke professor gedwongen in actie te komen.Kylie Padilla verhuist naar nieuw huis met zonen na breuk met Aljur Abrenica Jaya neemt afscheid van PH, vliegt vandaag naar de VS om 'een nieuwe reis te beginnen' BEKIJK: Gerald Anderson gaat zeilen met de familie van Julia Barretto in Subic
Als een niet-jarige in de film, die zich in de nabije toekomst afspeelt, heeft Patrick een volle bos haar - dus de speelse vraag over zijn eigen onderhoud van zijn geschoren hoofd.
Patrick, fit en getrimd op 76-jarige leeftijd, gaf er de voorkeur aan om tijdens het interview te staan en zag er elke centimeter uit als de fijne toneelacteur die hij is. Het was alsof je hem een geestige, meeslepende eenmansshow in een theater zag afleveren. Alleen zaten we in een kamer op de 10e verdieping van Crosby Street Hotel in SoHo in New York.
Patrick's anekdotes, vooral over het ontmoeten van Sting en het feit dat hij geen idee heeft wie hij is, zijn van onschatbare waarde.
Fragmenten uit ons gesprek:
In de film heeft Charles Xavier haar. Heb je persoonlijk liever haar of geen haar? Ik heb mijn eigen achtergrondverhaal gemaakt voor het optreden van Charles in de film. Hij is heel oud. Hij is 90 plus en zijn brein is niet langer het brein van de man die we de afgelopen 16, 17 jaar hebben gezien. Het is een van de sterke kenmerken van de X-Men-films.
Ik heb het nu niet over Patrick Stewart, maar over Charles Xavier - dat de intelligentie van deze man van de hoogste, fijnste en subtielste kwaliteit was. Hij was vervuld van mededogen en begrip. Hij was gepassioneerd over het welzijn van niet alleen de gemuteerde samenleving, maar de hele mensheid. Dat was toen.
Wat er in zijn hoofd gebeurt, heeft aanzienlijk veranderd wie hij is, zijn persoonlijkheid, kijk en gedrag. Het leek ons een intrigerend idee om te zeggen dat het ook invloed had op zijn uiterlijk. Oh jee, het hoofd verandert zo erg dat er haar uit groeit. Het is niet de Charles Xavier die in het verleden een trimmer gebruikte om zijn hoofd te scheren.
Mijn briljante visagist heeft dat haar letterlijk aangebracht en dit is me nog nooit eerder overkomen - haar voor haar en daarom ziet het er zo authentiek en overtuigend uit. Ik had ook een week stoppels op mijn kin. Ik was erg blij met het uiterlijk.
Ik ben ook 20 kilo afgevallen. Ik deed het heel langzaam over een periode van vier maanden tijdens het opnemen van het tweede seizoen van Blunt Talk. Omdat ik het zonder make-up wilde doen om zo dicht mogelijk bij het uiterlijk van een 90-jarige man te komen die erg ziek is.
In de dinerscène van de film zegt je personage dat het een van de beste nachten is die hij in lange tijd heeft gehad. Wat is voor jou een geweldige avond? Hier is de zelfobsessie van de acteur. Ik ben net klaar met zes maanden op het podium (No Man's Land) met Sir Ian McKellen en twee andere briljante acteurs. Die nachten dat we het weten - en we kunnen niet uitleggen waarom we een goede prestatie hebben geleverd - geven me de diepste en meest diepgaande voldoening. Dan ga ik naar huis naar mijn vrouw (Sunny Ozell).
Een thema dat de X-Men altijd herkenbaar heeft gemaakt, is dat mutanten een metafoor zijn voor verschillen in de wereld. Het verhaal van de regering die een manier bedacht om van de mutanten af te komen, kon niet actueler zijn. Angst voor de ander is de oorzaak van dit alles, samen met egoïsme. Alleen door op onszelf te vertrouwen en op de essentiële goedheid in het grootste deel van de mensheid, kunnen we die angst voor het andere uitbannen.
hem met zijn voet in zijn mond
Je hebt gelijk, de mutanten in X-Men hebben die ander altijd al vertegenwoordigd. Het is voor mij een van de belangrijkste aspecten van deze franchise geweest - elke film ging in belangrijke mate over iets dat hedendaags is.
Welke rol speelt muziek in je leven - misschien is het iets dat je inspireert in je acteerwerk? Ik ben opgegroeid in een vrij arm gezin. We hadden geen grammofoon. We hadden natuurlijk geen cd-spelers. Alles wat we hadden was een oude batterij-aangedreven radio.
Het was door mijn blootstelling aan wat toen het derde programma heette of nu BBC Radio 3, dat klassieke muziek speelde en ook, van tijd tot tijd, complete radioproducties van Shakespeare had. Daar hoorde ik mijn eerste Shakespeare. Ik begreep niet waar ik naar luisterde - noch de Shakespeare noch de Beethoven - maar ik vond het leuk. Het was geruststellend en interessant.
Maar ik zal je twee anekdotes vertellen die met mij en muziek te maken hebben. Ik heb een jaar in Liverpool gewerkt in het Playhouse in het repertoiretheater. Ik woonde in Birkenhead, wat betekende dat ik de Mersey twee keer per dag met een veerboot overstak, 's ochtends en 's avonds na de show. De kortere weg naar het theater was een steegje in. Ik passeerde altijd een bord dat buiten een deur hing waarop stond The Cavern.
Dit was 1963. Ik wist niet wat The Cavern was (lacht). Ik wist niet dat The Beatles daar voor het eerst een fenomeen werden.
Laten we een sprong vooruit maken naar 1980 en ik ben in Mexico bij Churubusco Studios om de prachtige film van David Lynch, Dune, te filmen. Iedereen raakt op een dag opgewonden omdat we horen dat iemand met de naam Sting zich bij de cast zal voegen (lacht). Ik zei: Sting wat? Ze zeiden: Dat is zijn naam.
Hij is een heel aardige, zeer aangename, knappe kerel. Op een dag zitten we naast elkaar. Ik zei tegen hem: Dus je bent een muzikant. Hij zei: Oh ja. Ik zei: dat is geweldig. Wat speel je? Hij zei, Bas. Ik zei, ik heb altijd al aan iemand zoals jij willen vragen, waarom zou je zo'n enorm instrument kiezen (lacht)?
Hij zei: ik speel basgitaar. Heel beleefd, zei ik, zie ik. Speel je met een groep? Hij zei: ik speel met The Police (lacht). Ik zei: speel je met de politie (lacht)?
Mij is verteld dat Sting dit verhaal zelf vertelt (lacht).
De dingen veranderden echter bijna 10 jaar geleden toen ik mijn vrouw ontmoette, die een muzikant en een geweldige zangeres is. Ze geeft me nu mijn serieuze muzikale opvoeding (lacht).
In de film heeft Xavier een boodschap aan de jonge X-Men. Welke boodschap zou je de volgende generatie willen achterlaten?
Als ik een bericht zou achterlaten, zou het zijn dat ik hoop dat onze beschavingen in staat zijn egoïsme en eigenbelang uit hun agenda te wissen. Hoewel het een paar mensen kan voorzien van wat ze verlangen, laat het vele miljoenen mensen in het donker, in de kou, hongerig en verstoten. Dat is een zware aanklacht tegen onze huidige beschavingen.
Heb je bij het spelen van een 90-plusser nagedacht over je eigen sterfelijkheid? Is het filmen hiervan een aangrijpende ervaring geworden?
Ja, heel veel. Het werd me heel aangrijpend. Meer verontrustend voor mijn vrouw die aanzienlijk jonger is dan ik (ze is 38). Toen we de film een paar weken geleden samen zagen, schrok ze zo van de aanblik van mij in die eerste scène in de tank... hoe ik eruitzag, hoe ik me gedroeg, hoe ik was.
De sterfelijkheid is elke dag in mijn gedachten … Sterker nog, na het laatste jaar dat voorbij is, heb ik mezelf beloofd dat ik nooit meer zo'n jaar zal hebben omdat de werkdruk gewoon te zwaar was.
E-mail de columnist op [email protected] Volg hem op http://twitter.com/nepalesruben.